السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا...اشهدانک قداقمت الصلوة و ...

 این چه ظلمی است که بر تو رفته است و دشمن با تو چه کرده است که ما از ورای صدها سال وقتی در کنار ضریح عشق آفرینت زانو می زنیم باید شهادت دهیم که تو اقامه نماز کردی و ایتاء زکات!

 باید شهادت دهیم که تو آمر به معروف و ناهی از منکر بودی.

این چه شهادتی است که مظلومیت تو در آن موج می زند؟

 مگر نه تو خود نماز مجسم بودی؟ مگر نه نماز در دستهای تو قامت می بست؟ مگر نه قیام و قعود جهان چشم و گوش به مکبر مژگان تو دوخته بود؟ مگر نه سجود، تموج دریایی تو بود؟ مگر نه معروف، رضای تو بود و منکر، خشم و غضب تو ؟ مگر نه شما جایی میان خالق و مخلوق بودید و واسطه فیض؟

 «نزلونا عن الربوبیه و قولوا فینا ما شئتم» مگر کلام شما نبود؟ پس چیست راز اینگونه سلام گفتن بر تو؟ راز شهادت به اقامه نماز تو و ایتای زکات تو؟ راز شهادت به عبادت تو، تا رسیدن به سر منزل یقین؟

 توان برگرفتن این مُهر، توان گشودن این راز در دستهای ما نیست. اما پیداست هم که این راز تنها راز تو نیست. راز پدران توست و راز فرزندان تو.

 سرچشمه این راز زلال، در محراب مظلومیت علی است علیه السلام، آنجا که شهادتش در محراب، مردم مرعوب و گنگ را به تعجب وا می دارد که مگر علی نماز می خواند؟

 و این راز از جنس همان رازی است که با جگر سوخته امام حسن(ع) به طشت می ریزد اما هیج دلی نمی لرزد و هیچ اشکی نمی ریزد.

 و این راز از سنخ همان رازی است که وقتی عشق رسول الله بر سر نیزه ها، خارجی معرفی می شود، هجوم بی رحمانه سنگ از بامهای جهالت و کنگره های قساوت بر هویت خورشید تکرار می گردد.

 و این همان رازی است که در گریه های سجاد موج می زند. و این همان رازی است که امام باقر جوان را بی هیچ دغدغه عکس العملی از میان مردم می رباید.

 و این همان رازی است که همه عمر صادق آل محمد(ص) را به محو گذشته های محرّف و غبارآلوده صرف می کند.

 و این همان رازی است که بر جنازه ستم کشیده امام صابر(ع) فریاد می کنند:هذا امام الرافضه. دشمن چه کرده است با شما آل الله؟ چه تصویری از شما در ذهن عالمیان کشیده است که ما شیعیان هم از ورای صدها سال باید به نماز خواندن و زکات دادت شما گواهی دهیم؟

 این است که در هیچ زمان یاد تو که تجلی اسماء حسنای خداوند بر زمین است اشک چشمهایمان خشک نمی شود و سنگینی غم جانمان کاستی نمی پذیرد.

 خدا ظهور قائمتان را نزدیک فرماید تا این زخم کهنه چند ساله را مرهم و درمانی جانانه باشد.

 آمین

 به قلم سید مهدی شجاعی با اندکی تصرف

تهیه شده در گروه اینترنتی انتظار یار